ಚಂದಿರನ ಸುತ್ತ ನೀ ಬೆಳದಿಂಗಳಂತಾಡಿ, ಕತ್ತಲೆಗು ಹೊತ್ತಾಯ್ತು.. ಮಲಗು ಬಾರೆ ಕಂದ, ಚಂದಮಾಮನೂ ಮಲಗಿದ್ದಾನೆ..! ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿರೊ ಆಟ ನಾಳೆಗದು, ನಿನ್ನ ಹಾರಾಟ ಮುನಿಸು...

ನೆಂದ ಕಾಗದದ ಹಾಗೆ, ಮುದ್ದೆಯಾಗಿದೆ ಮನಸು.. ಕಾಗದವ ಹರಿವಿಕ್ಕಿ ಓದಬೇಕಿದೆಯಲ್ಲ..! ಶಾಯಿಯೆಲ್ಲಾ ಕರಗಿ ಕಲಸಿ ಹೋಗಿವೆ ನೆನಪು, ಮಂಜು ಕವಿದ ಕಂಗಳಿಗೆ ನಿಶ್ಯಬ್ದವೇ...

ಕಲ್ಲಿಗೊಂದು ಹೂ ಉದುರಿತ್ತು.. ಗಾಳಿಗೊಂದು ಹೂ ಉದುರಿತ್ತು.. ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ, ಎಲ್ಲರ ವೈಶಮ್ಯ ಸುರಿದಿತ್ತು.. ಹಗೆಯಾಗಲಿ, ಕ್ರೊದವಾಗಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ಕಲ್ಲಿಗೆ, ಬರಿದೆ...

ಕುರುಡು ರಾಜ್ಯಕೆ ರಾ ಜನ ಕೊಟ್ಟೆ.. ಸತ್ಯ ನುಂಗುವ ಜ ಗದಲಿ ಬಿಟ್ಟೆ.. ಬರಿಯ ಹೊಸಿಲಿಗೆ ಕೀ ಲಿಯ ಕೊಟ್ಟೆ.. ಜೇವ ಕಾಯಲು ಯ ಮನನೆ ಬಿಟ್ಟೆ.. ಅದಿಕವೆನಿಸುವ ಅದಿಕಾರವ...

ಮುಂಜಾನೆ ಮೋಡಗಳ ಕೆಂಪನ್ನು ಕಸಿದು.. ನೆಡೆದು ಬಂದಳು ನೀರೆ ನೆರಿಗೆಯನು ಹಿಡಿದು.. ನಿನ್ನ ಬಳಸಿದೆ ಸೀರೆ ನಡುವಿನಾಸರೆ ಪಡೆದು.. ನಗಿಸಿದೆ ಚುಕ್ಕಿಗಳ ನಿನ್ನಂದ ಬಸಿದು.....

ಉಟ್ಟಿರುವ ಸೀರೆಯೊಳು ಚಿಟ್ಟೆಗಳ ಸಾಲಿಹುದು, ಕುಪ್ಪಸಕೆ ಚಿನ್ನಾರಿ ಅಂಟಿಹುದು.. ಕೈಲಿರುವ ಬುಟ್ಟಿಯೊಳು ಕವಡೆಗಳ ಅಂಚಿಹುದು, ಮಂತ್ರದಂಢವು ಒಂದು ಕೈಲಿಹುದು..  ...

ಮೂವರಿದ್ದೆವು ನಾವು ಖಾಲಿ ಪಯಣದ ಒಳಗೆ.. ಮೌನ ಮಾತ್ರವೆ ಇತ್ತು ಜಂಟಿ ಕಂಗಳ ಒಳಗೆ.. ದ್ವಂದ್ವ ಮನಗಳ ನಡುವೆ ಒಂಟಿ ಮಳೆಯದೆ ಮಾತು.. ಸಲುಗೆ ತರಿಸಲು ಸೋತು ನಮ್ಮ...

ಕಂಪಿಸುತಿದೆ ಮನ ಕುಲುಮೆಯಲಿ ಬೆಂದ ಕಬ್ಬಿಣದಂತೆ.., ಬಡಿದು ಕತ್ತಿಯನೇನೊ ಮಾಡಿರುವೆ, ಇರಿಯುತಿದೆ ನನ್ನನೆ ಜೀವ ತೆಗೆಯದಂತೆ..! ವಿರುದ್ದವೊ, ಇದು ಯುದ್ದವೊ?...