ಯಾರು ದೋಷಿ..

ಕಲ್ಲಿಗೊಂದು

ಹೂ ಉದುರಿತ್ತು..

ಗಾಳಿಗೊಂದು

ಹೂ ಉದುರಿತ್ತು..

ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ, ಎಲ್ಲರ

ವೈಶಮ್ಯ ಸುರಿದಿತ್ತು..

ಹಗೆಯಾಗಲಿ, ಕ್ರೊದವಾಗಲಿ

ಇರಲಿಲ್ಲ ಕಲ್ಲಿಗೆ,

ಬರಿದೆ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು

ಇನ್ನಾರದೊ ಗುರಿಗೆ..!

ಸುಕಾಸುಮ್ಮನೆ ದೋಷಿಯಾಗಿತ್ತು

ತನ್ನದಲ್ಲದ ಕ್ರಿಯೆಗೆ..!

ತಪ್ಪಿನ ಕುರುಹು ಇಲ್ಲ,

ಪಾಪದ ಮಸಿಯು

ಅಂಟಲೇ ಇಲ್ಲ,

ಸದ್ದಿಲ್ಲದೇ ಬೀಸಿ,

ಕೊಂದ ಗಾಳಿಗೆ..!

Recent Posts

ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ನೆಡೆದಿದೆ ಮನಸು ಕರೆವ ಆ ಜುಮುಕಿಯ ಹಿಂದೆ.. ಬರಿಯೆ ಅಂದಕೆ ತೊಟ್ಟಿರುವೆಯ ಅದನು ನನಗದೇ ಶಂಕೆ.. ನಿನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮುಗುಳುನಗೆಯ ವಿವರಿಸಿ, ವರ್ಣಿಸುವ...

ಅವಳ ಒಲವೇ ಹಾಗೆ… ನಾಜೂಕಾಗಿ ಪೋಣಿಸಿದ ಕಾವ್ಯದ ಹಾಗೆ.. ಹೇಳುವುದೆಲ್ಲವ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟ ಮೌನದ ಹಾಗೆ.. ಆತುರದ ಕಂಗಳ ಹುಡುಕಾಟದ ಹಾಗೆ.. ಬೆಚ್ಚಿ ನಡುಗುವ ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಹಾಗೆ.....

ಅವಳು, ತಡವಾಗಿ ಬಂದ ಸ್ವಾತಿ ಮಳೆ..! ಎಲ್ಲಿಯೊ ಹೊರಟ್ಟಿದ್ದ ತಂಗಾಳಿ ದಾರಿ ಬದಲಿಸಿದ ಹಾಗೆ, ಅಪರಿಚಿತ ಭೇಟಿಯೊಂದು ಪರಿಚಿತನಾಗಿಸಿತಾ ನಗೆ.. ಭೋರ್ಗರೆಯಲಿಲ್ಲ,...