ಚಂದಿರನ ಸುತ್ತ ನೀ ಬೆಳದಿಂಗಳಂತಾಡಿ, ಕತ್ತಲೆಗು ಹೊತ್ತಾಯ್ತು.. ಮಲಗು ಬಾರೆ ಕಂದ, ಚಂದಮಾಮನೂ ಮಲಗಿದ್ದಾನೆ..! ಬಾಕಿ ಉಳಿದಿರೊ ಆಟ ನಾಳೆಗದು, ನಿನ್ನ ಹಾರಾಟ ಮುನಿಸು...

ನೆಂದ ಕಾಗದದ ಹಾಗೆ, ಮುದ್ದೆಯಾಗಿದೆ ಮನಸು.. ಕಾಗದವ ಹರಿವಿಕ್ಕಿ ಓದಬೇಕಿದೆಯಲ್ಲ..! ಶಾಯಿಯೆಲ್ಲಾ ಕರಗಿ ಕಲಸಿ ಹೋಗಿವೆ ನೆನಪು, ಮಂಜು ಕವಿದ ಕಂಗಳಿಗೆ ನಿಶ್ಯಬ್ದವೇ...

ಕಲ್ಲಿಗೊಂದು ಹೂ ಉದುರಿತ್ತು.. ಗಾಳಿಗೊಂದು ಹೂ ಉದುರಿತ್ತು.. ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ, ಎಲ್ಲರ ವೈಶಮ್ಯ ಸುರಿದಿತ್ತು.. ಹಗೆಯಾಗಲಿ, ಕ್ರೊದವಾಗಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ ಕಲ್ಲಿಗೆ, ಬರಿದೆ...